Komin er út skýrsla HMS um bruna og slys af völdum rafmagns fyrir árin 2010 - 2019. HMS skráir aðeins þá bruna sem stofnuninni berast upplýsingar um. Á tímabilinu voru 291 voru skráðir rafmagnbrunar. Það er þó ekki nema hluti þeirra rafmagnsbruna sem verða því talið er að fjöldi „minni“ bruna sé aldrei tilkynntur eða bara tilkynntur til tryggingarfélaga.

 Á árunum 2017-2019 voru samkvæmt skrám lögreglu, slökkviliðs og tryggingarfélaga skráðir 231 brunar. Af þessum brunum bárust rannsóknarbeiðnir fyrir 76 brunaatvikum á þessum þrem árum. Rannsakaðir brunar eru því tæp 33% af skráðum rafmagnsbrunum. Síðasta skýrsla var gefin út 2018 og eru því árin 2017-2019 tekin sérstaklega fyrir á nokkrum stöðum í þessari skýrslu.

 Eitt dauðsfall varð af völdum rafmagnsbruna á tímabilinu 2017-2019, en á tímabilinu 2000-2016 urðu fjögur dauðsföll vegna rafmagnsbruna. Sé horft aftur til ársins 2000 er meðaldánartíðni vegna rafmagnsbruna 0,9 dauðsföll á ári á hverja 1.000.000 íbúa. Það er lægri tíðni en á hinum Norðurlöndunum.

 Algengast er að rafmagnsbrunar verði í íbúðarhúsnæði, en þar urðu 51,2 % allra rafmagnsbruna á árunum 2010-2019. Uppruna bruna mátti oftast rekja til raffanga, eða í 65,2 % tilvika. Fastalagnir voru næst algengasti brunavaldur, eða í 20,3 % tilvika, síðan kom lýsing í 8,6 % tilvika og „annað“ í 1,2% tilvika. Um 4,7 % rafmagnsbruna átti uppruna sinn í veitubúnaði.

 Algengustu einstöku brunavaldar voru eldavélar (17,86 %), raflagnir (11,34 %), töflur og dreifikerfi (7,90 %), rafhitunartæki (6,87 %), rafeindatæki (5,5 %) og ísskápar, kælar og frystar (5,5 %). Aðrir helstu brunavaldar voru glóperur, lausataugar og þvottavélar. Engan bruna var hægt að rekja til sjónvarpstækis.

Skýrsluna má nálgast hér.